تأثیر کودهای زیستی بر عملکرد و کیفیت دانه دو رقم سویا

مدیریت تغذیه یکی از عوامل مهم در موفقیت تولید گیاهان زراعی است. کودهای زیستی می توانند روی عملکرد و کیفیت محصول تأثیر گذار باشند. به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر خصوصیات فیزیولوژیک، عملکرد و کیفیت دانه دو رقم سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سال زراعی 1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ماهیدشت کرمانشاه انجام گرفت. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش شامل ارقام سویا (ویلیامز و لاین 17) و فاکتور دوم کاربرد کود (b1= n+p، b2= برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم+ p، b3= n + باسیلوس + سودوموناس + 50 درصد p، b4= برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم + باسیلوس + سودوموناس + 50 درصد p و b5= برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم + 50 درصد n + باسیلوس + سودوموناس + 50 درصد p) بودند. نتایج نشان داد که بین دو رقم از لحاظ شاخص سطح برگ، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، عملکرد روغن و غلظت فسفر، آهن، منگنز و روی دانه، تفاوت معنی داری وجود داشت. در بین سطوح کودی مورد استفاده، سطوح کودی b3 و b4 از لحاظ تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، شاخص سطح برگ، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد پروتئین و غلظت عناصر فسفر، پتاسیم، آهن و منگنز نسبت به کود شیمیایی برتر بودند. بنابراین به نظر می رسد که کودهای زیستی می توانند به عنوان جایگزین مناسبی برای بخشی از مصرف کودهای شیمیایی در زراعت سویا، مورد استفاده قرار گیرند.